Liburuhau lehen hezkuntzan nengoenean irakurri nuen, beharbada gaurko gaztetxoentzako pixka bat zaharkituta geratu dela pentsatuko dute batzuek baina obra aipagarri deritzot. Bere lerroen artean barregura sortarazioko diguten hainbat kontakizun eta txantxa aurkituko ditugu, batez ere ikasleak asebetetzeko asmatuak izan direnak. Joxeme ume benetan alferra dugu, ezertarako ohetik altxatu nahi ez duena, horregatik guraso eta psikologoen kexuak entzun behar ditu beti. Honek bere ohea euskarritzat erabiliz ibilgailu benetan harrigarria sortzera bultzatzen du. Lau hanketan gurpilak jarriz eta gainean helize ba ezarriz makina itzela sortu eta abenturetan hasiko da. Hasierako abentura honen arrakasta ikusirik beste liburu batzuk ere atera dira, esaterako Joxeme eta eroen ohelikopteroa.
Hemen aurkeztu nahi dizuedan jokua iraultza sortarazteko grinarekin kaleratu zuten, beharbada lortutako ospea ez da hainbestereako izan baina argi utzi bere proiektuaren berezitasuna. Gaur egun normalean grafiko hoberenak dituzten jokoak izaten dute arrakasta gehien eta jokuen gai nagusiak futbola, tiroak eta auto-lasterketak izan ohi dira. Betiko zurrunbilo teknologiko amaigabe honetan ideia oso berezi batek bultzatzen zuen ideia bat agertu da. Berez jokua aspaldiko jokuen antzekoa da, hau da, toki batean hasi eta 2D-ko mundu batean irteerako atea aurkitu behar dugu maila gainditzeko. protagonistak zakuaren ehunaz egindako panpin batzuk dira, jauzi eginez eta ahal duten tokietara oratuz soilik helmugara iristea lortu behar dutenak. Helburu honekin lotuta beste bat dago zuzenean lotuta, bidean ahalik eta pieza eta zati gehienak hartzen joata, gero azalduko dut zertarako. Maila bakoitzera sartu baino lehen bertan lortu ditugun pieza kopuruaren ehunekoa erakusten zaigu. Joku honetan ere lau jokalarik aldiberean jolasteko beta izango dute, etxean ez bada lagunak interneten aurkitzeko aukerarekin. Falta zaizkigun piezak lortzeko (jokuaren mailetan/pantailetan) edota beste jokalari batzuek sortutako mailez gozatzeko konekta gaitezke sarera baita ere. Joku bitxia da benetan, bere izatearen arrazoia zera dela diote, pertsona bakoitza mundu zabal bat dela eta honez gero gauza guztiz berezi eta bakarrak sortzeko gai dela. Horregatik programatzaileek beraiek erronkatzat hartu zuten joku berezi hau eta mailak (pantailak) sortzerakoan jokalariek dauzkaten haina baliabide erabili zituzten, "tranparik gabe". Azken finean mailak gainditzearen benetako helburua hau da, bertan ezkutatuta duden pieza guztiak lortzea, gero hauekin maila guztiz bakar eta berriak sortzeko.
Aitortu beharra dago pantaila editore oso konpletoa denez gero mailak sortzen hasi baino lehen tutorialetan zenbait ordu pasatu beharko ditugula baina behin ulertuz gero ez dago inolako mugarik! Zenbait pertsonek egindako pantailei erreparatuz dnetarkikusi dut, ingeniariak egindakoak ziruditenak, benetan ederrak ziren mailak, sinple eta entretenigarriak... Ia osorik pertsonaliza daitekeen beste gauza bat gura panpinaen itxura da, denetarik baitago: ehunaren kolore ezberdinak, mota askotako txano, soineko, prakak... Amaitzen joateko jokuaren ezaugaritxo batzuk aipatuko ditut, betio 2 dimentsiotan egina egon arren (hau da, beti bezala ezkerretik eskuinera joatea, aspaldiko Mario Bros.en legez) grafikoak azken boladakoak dira, ikusgarriak benetan. honi gehitzeko badu beste berezitasun bat, 2D-koa izan arren hiru kale bezala ditu, hots, bidearen hiru sakontasun maila, honela sakontasun ezberdinetara dauden plataformaten egiten dugu salto eta sarritan sekretu asko ikusten ez den baina hor atzean dagoen bidetan egon ohi da. Azpimarragarria deritzot joku honek norberaren sorkuntzarako egin dezakeen mesedea eta gehitzeko aipatu nahi dut jokuak kooperazio txoko piloa daukala, eremu hauetan 2, 3 edo 4 jokalari egotea ezinbestekoa izango da bertako helburua lortzeko.
Hemen laukote bat ikus daiteke Little Big Planetera jolasten.
Joku sinple eta dibertigarri batez mintzatzera noakizue orain, BUZZ deritzon joku honekin lau pertsona josta daitezke aldiberean. Berez telebistako lehiaketa programa baten antza dauka. Diru kopuru ona balio duen kontsola hau erosi ondoren 30€ko prezioa dauka jokuak eta honekin datozen gehigarriak. hauen artean jokora jolasteko lau (pertsona bakoitzak bana) mando berezi eta hauen hartzaile (Bluetoothen bidez) bezala jokatzen duen pen drive antzeko bat daude, kontsolaren beraren USB portutik sartzea besterik behar ez duena.
BUZZ-eko mandoak oso erabilerrazak dira
Jokua orokorrean galderak ongi erantzutean datza, galdera gehienetan lau aukera ezberdin izango ditugu hautagai. Gero, jokua zati txikietan banatu eta berezitasun batzuk sartzen ditu txanda ezberdinetan: bonba edo "patata errea" modua, hatz azkarrena (ongi erantzuten dutenek bizkortasunaren arabera puntu gehiago jasotzen dituzte), lapurretan (ongi erantzuten duenak beste bati lapurtzen dizkio puntuak), pastel-guda (zuzen erantzuten duen lehenak pastela jaurtitzen dio gura duenari, bakoitzak bi pastelkada jasaten ditu)... eta guzti honen atzetik amaiera dator. Bertan bakoitzak lortu dituen puntuen araberako denbora kopuru bat jasoko du. Hemen egingo diren galdera ahalik eta azkarren erantzutea komeni da, baina gaizki erantzunez gero denbora gelditu eta beste zatitxo bat kenduko zaie jokalariei. Erantzun zuzena ematen duen lehena bazara denbora pixka bat gehiago emango zaizu baina lehena ez bazara zure horretan geldituko zara. Aipagarria da froga honek duela balio handiena eta txarto hasi arren azkenean gehien eustea lortzen badugu garaiel suertatuko garela. Galderen artean gutxi gora-behera denetari aurki dezakegu: kirolak, artea, asmakizuna, kultura orokorra, filmeak, telesailak, natura... Garrantzitsua da jokua euskaraz ez dagoela esatea, ingeleraz, frantsesez, gazteleraz eta abar egon arren honelako jokoak ez baitira euskaraz ekoizten. Hala ere, jokuaren bidez internetera bagoaz han gai guztietako galdera sortak sortzen ditu jendeak eta posible litzateke galderak euskaraz egin eta sarean eskegitea. Batzuk haratago joan dira eta joku hau profitatuz beste telebista programa batzuen kopiak egin dituzte, pasa den astean "Password" izeneko lehiaketaren eredua kopiatuta galdera sorta bat ikusi nuen. Lagunartean zein familian jolasteko oso dibertigarria da, partida osoa botaz gero 15-20 minututan zehar luza daiteke, gainera, kablerik gabeko mandoak oso erosoak dira, hori bai, etzazu ahaztu non utzi duzun!
Hemen duzue bideo bat, jokoa nolakoa den ikus dezazuen. Zoritxarrez, ingelesez dago.
Denok dakigunez gaur egungo aisialdian teknologiak hedapen ikaragarria jasan du, bai helduengan ba txikitxoengan. Bizi dugun errealitateari erreparatuz berehala ohar gaitezke egoeraz: egun oso normala da lhen hezkuntzan diharduten gaztetxoak etxean bideojokoetara jolasten ikustea edota kalean, kanpora atera daitezkeen kontsola eramangarraekin. Honelako haur gazteak dituzten gurasoei galdetzen badiegu ezta oso zaila izango noizbait honelako tresnaren bat erosi duen norbait topatzea. Izan ere, guri telebista eta bestelako jostailu batzuekin egin izan dizkiguten txantaiak (adibidez, etxerako lanak bukatu arte ez dago telebista ikusterik!) gaur egun, honelako makinatxoekin errepikatzen omen dira. Nik ulertzen dut, sarritan, tresna hauek umeengan eragin itzela izaten dutela, egoera astiro aztertzen badugu honen atzean diru mordoa dagoela konturatuko gara. Gaur egun bideojokoen munduak Hollywoodeko superprodukzioek baino diru gehiago mugitzen dute. Horrela jarrai dadin inbertitzen den diru kopurua ondorioz, erraldoia izaten da. Hainbeste baliabide jarri eta gero ez da harritzekoa hasieran aipatu dudan egoera hau. Nire aburuz gaur egun bideojokoek garrantzia handiegia bereganatu dute, ume askoren aisiaren zati handiegia suposatzen du eta honegatik beste aisialdi mota batzuk, betikoagoak, sinpleagoak direnak alde batera utzita mezpretxatzen dira. Kalean lagunekin jolastearen orduak murrizten hasi dira, ez dut alarmista iruditu nahi baina hein batean horrela dela ukaezina deritzot. Honez gain gaizki eramanda dagoen alor bat dela diote zenbait adituk, gurasoen gehiengoak jokoak erosterakoan haurren eskakizunak betetzera mugatzen direlako, sarritan gomendatutako adina eta eduki berezien aldea begiratu ere egiten ez dutelako. Bideojokoen industria sexismoa, arrazismoa eta bestelako jokaera inmoralak bultzazeaz errundu dute maiz, batez ere biolentzia sustatzeagatik. Nik ez diot ezetz, dakidanez gehien saltzen diren jokuak tiroenak direlako, baina gizarteko beste hainbat tokitan aurki ditzakegu honelako jarrerak era zuzenago eta gordinago batean bultzatzen dituzten tresnak daude (musika, filmeak, teleista...) eta hoiei jaurtikitako erasoak ez dira horrenbesterakoak izaten. Aipagarria deritzot zenbaitetan jokuen arduradunek epaiketak izan dituztela honengatik (batzuetan arrazoiarekin beste batzuetan batzen itsukeria hutsagatik). Bestalde, beste tresna batzuekin egiten den (Internet, telebista...) bezala nik hau pentsatzen dut, bideojokoak, ongi erabiliz gero gizakiaren hezkuntza eta garapenerako tresna bilaka daitekela, betiere bere erabilera neurtzen den bitartean. Honegatik denontzat gomendagarriak izan datezkeen joku pare bati buruz ere idatziko dut.
Gaur egun aisialdiaren alorrean gainbehera bat jasaten ari den beste gai bat literatura da. Egungo bizimodu azkar eta bat-batekoaren eraginez honelako plataformek hainbat aldaketa jasan izan dituzte. Hasteko bere erabilera jaitsi egin da, gizartearen zati handi batek nahiago du informazioa modu azkar eta errazago batean jaso, horregatik jotzen du entzunezko (MP3, irratia...) eta ikus-entzunezkoetara (telebista, filmeak, internet...) sarriagotan. Hala ere, irakurketarena mendeetan zehar iraun duen euskarri bat izanik ez da egun batetik bestera desagertuko eta hau gertatzen uztea gure aldetik inozokeria bat izango litzatekeela deritzot nik. Izan ere, irakurketak irekitzen dizkigun bisaiak ezin dizkigu beste edozein arte espresiok ireki, literaturaren erabilerak irudikapena edertzen du, ideia eta balore berriak asimilatzen laguntzen du eta beste abantaila batzuen artean ortografia hobetzen du. Arazoa da gaurko egoeran beherantz dihoan zerbait dela, hots, gero eta gutxiago irakurtzen da paperezko euskarrian (komunikabide zein literaturan). Gure eginbeharretako bat hurrengoei literaturaren abantailetaz gozatzen irakastea dela deritzot nik. Horretarako gu hasi beharko ginateke teknologiaren euskarri honi behar duen erabilera ematen, datozenentzat eredu izan gaitezen. Azken finean euskarri bakoitzak bere izaera eta alde ederrak ditu, literaturarena bultzatzeko itxaropenarekin haurrentzako zenbait obra gomendatuko ditut hemendik aurrera.
Bada, joko kooperatiboekin hasteko oso gogoko dudan bati buruz hasiko naiz, uztaien jokoarekin hain zuzen. Dakizuen bezala, uztaiekin egin ohi den jokorik ezagunena zera da, aulkiekin ere egiten dena, hau da, musika jarri, dauden jokalari kopurua baino uztai bat gutxiago jarri eta musika gelditzen denean bakoitzak bere gotorlekua bilatzea. Hau betidanik erabili den Joko erraz, dibertigarri eta azkarra dugu, eta ez da honelako jokoen aurka kanpaina egiteagatik, antzekoak eta Haiek bezain baliagarriak izan daitzekeen beste aukera batzuk eskaintzeagatik baino. Izan ere, Joko honen alderik negatiboena seguraski hau izango litzateke: normalean eta talde nahiko handiak direnean, jokoaren hasieran kanporatuak izaten direnak batzuetan denbora nahikoa itxaron behar izaten dutela hurrengo jokaldia hasi arte. Horregatik eskainiko dut nik joko honen bertsio kooperatiboa. Honetara jolasteko behar dena bertsio lehiakorrean behar den berbera da: jokalariak, espazio pixka bat, zenbait uztai eta musika sorteen duen norbait edo zerbait. Hemen ere, helmuga desberdina izan arren oso sinplea izaten jarraituko du, bestean helburua musika gelditzean uztai bat aurkitzea bazen hemen denok uztai batean edo bestean bukatzea izango da. Beraz, ezinbesteakoa izango da, lurra zapaltzekotan, jende orok uztai baten barruan egitea. Honek ondo irteteko taldeko trikimailu piloa onartuta egongo da: askoren artean jendea airean eustea, oin bat uztai barruan sartu eta bestea lurra zapaldu gabe mantentzea, hankak uztai barruan izan arren gorputza kurrera ez erortzeko beste kideen oreka profitatzea… Joko honek asti dibertigarria pasatzen laguntzeaz gain gue lagunengana gehiago hurbiltzen lagun diezaguke. Gainera, lehiazko bertsioan bezala zailtasuna handitzen duen eragile bat dago, musika gelditzen den bakoitzean uztai kopuru bat kentzen dela, kasu honetan, lehia handitu beharrean kooperazioa indartuz.
Hona hemen joko honetara jolasteko argibide batzuk.
Liburuhau lehen hezkuntzan nengoenean irakurri nuen, beharbada gaurko gaztetxoentzako pixka bat zaharkituta geratu dela pentsatuko dute batzuek baina obra aipagarri deritzot.
Hona hemen Joxemeren beste abentura bat.
